อัตราส่วนฟีโบนัชชีและคลื่นอิมพัลส์

การย้อนกลับชั่วคราว (Retracement)

ปกติแล้ว การปรับฐานจะทดสอบระดับฟีโบนัชชีระดับใดระดับหนึ่งของคลื่นก่อนหน้า ซึ่งระดับที่ถูกทดสอบบ่อยที่สุด ได้แก่ 0.236 0.382 0.5 0.618 0.786 ระดับสุดท้ายคือ √0.618 ซึ่งเป็นระดับที่มีประโยชน์มากทีเดียว ดังที่เราทราบแล้วในบทความก่อน มีบางอย่างเช่น การสลับกัน ซึ่งหมายความว่ามีความสัมพันธ์พิเศษระหว่างคลื่นที่สองและสี่ของอิมพัลส์ การปรับฐานหนึ่งอาจมีความคมชัด และอีกการปรับฐานหนึ่งจะแสดงตัวออกมาแบบไซด์เวย์ ณ จุดนี้ เราสามารถใช้ระดับฟีโบนัชชีเป็นเครื่องมือที่เป็นประโยชน์ได้ เดี๋ยวเราไปดูตัวอย่างกัน

กราฟด้านล่างนี้แสดงความสัมพันธ์แบบทั่วไประหว่างคลื่นลูกที่สองและคลื่นลูกที่สี่ คลื่น ((ii)) ได้มาถึงระดับ 0.618 ในขณะที่คลื่น ((iv)) แตะถึงเพียงระดับ 0.382 ของคลื่น ((iii)) ในกรณีส่วนใหญ่ คลื่นลูกที่สองจะมีลงลึกกว่าคลื่นลูกก่อนเมื่อเทียบกับคลื่นลูกที่สี่ ดังนั้น ในกรณีส่วนใหญ่ เราควรจับตามองระดับ 0.618 เป็นเป้าหมายหลักของคลื่นลูกที่สอง แต่ก็มีข้อยกเว้นอยู่บ้างเสมอ และแนวทางเหล่านี้ไม่ได้เขียนไว้อย่างตายตัว

ตามที่กล่าวไว้ข้างต้น ระดับ 0.786 อาจเป็นเป้าหมายได้เช่นกัน กราฟถัดไปจะแสดงให้เห็นถึงกรณีนั้น คลื่น ((ii)) และคลื่น (ii) ได้จบลงที่ระดับ 0.786 และทั้งคู่เป็นจุดเริ่มต้นของคลื่นขาลง ในเวลาเดียวกัน ทั้งคลื่น (iv) และ ((iv)) ได้ย่อตัวเพียง 0.236 ของคลื่นลูกที่สามที่ได้ก่อตัวขึ้นก่อนหน้านี้ ดังนั้น นั่นจึงเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของการสลับกัน

เราควรเลือกระดับใดเป็นเป้าหมาย

แม้ว่าระดับ 0.618 จะเป็นเป้าหมายหลักของคลื่นลูกที่สอง แต่เราควรจับตามองโครงสร้างของการปรับฐานด้วยเช่นกัน ดังนั้น เราควรพิจารณาคลื่นลูกที่สองว่าสิ้นสุดเมื่อเรามีปัจจัยสองประการ เช่น โครงสร้างการปรับฐานที่เสร็จแล้ว และการดึงกลับจากระดับฟีโบนัชชีระดับใดระดับหนึ่งเท่านั้น แนวทางนี้จะช่วยลดความเสี่ยงของการเปิดคำสั่งซื้อขายก่อนกำหนดและการขาดทุนอันเป็นผลที่ตามมา

มาดูคลื่น ((iv)) ซึ่งอยู่ในรูปสามเหลี่ยมกัน การสิ้นสุดของรูปแบบนี้ได้ทดสอบที่ระดับ 0.236 ซึ่งเริ่มต้นการพุ่งลงของคลื่นลูกที่ห้า นี่แสดงให้เห็นว่าเราควรจับคู่จุดสิ้นสุดของสามเหลี่ยมและระดับฟีโบนัชชี ไม่ใช่ส่วนภายในของรูปแบบ

หากการพุ่งแข็งแกร่งขนาดนั้น คลื่นสองก็อาจอ่อนแรงได้ กราฟถัดไปจะแสดงให้เห็นถึงกรณีนั้น ทั้งคลื่น (ii) และ ii มาถึงเพียงระดับ 0.382 และตลาดยังคงปรับตัวขึ้นอย่างต่อเนื่อง ซึ่งมันก็เป็นเรื่องของการสร้างรูปแบบอีกแล้ว หากเรามีการเคลื่อนไหวของราคาแบบสามคลื่น ซึ่งเราสามารถพิจารณาว่าเป็นการปรับฐานที่จบแล้ว และจากนั้นเกิดการดึงกลับจากระดับ 0.382 เช่นนั้นมันก็อาจเพียงพอสำหรับคลื่นลูกที่สอง ในทางกลับกัน เราก็ไม่ควรลืมว่ามีความเป็นไปได้ที่จะมีการปรับฐานที่ยืดเยื้อมากขึ้นในรูปแบบดับเบิลซิกแซก ดังนั้น ไม่ว่าคุณจะเห็นรูปแบบหรือการดึงกลับใด ๆ ก็ไม่มีเหตุผลใด ๆ ที่จะลืมเรื่องการบริหารความเสี่ยง

บางครั้ง คลื่นสองจะอยู่ระหว่างระดับ 0.5 ถึง 0.618 หากมีการดึงกลับสองสามครั้งจากระดับเหล่านี้ นั่นทำให้เกิดหลักฐานเพิ่มเติมว่าคลื่นลูกที่สองกำลังจะสิ้นสุดลง นอกจากนี้ ในช่วงคลื่นขยาย มันก็เป็นเรื่องปกติที่จะมีคลื่นสองที่ค่อนข้างเล็ก ดังที่คุณเห็นในกราฟด้านล่าง คลื่น (ii) จะสิ้นสุดที่ระดับ 0.236 เช่นเดียวกับคลื่น (iv) นั่นเป็นเรื่องปกติในตลาดหุ้น ซึ่งเราอาจพบกับการพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็วดุจจรวด ดังนั้นในช่วงเวลาเช่นนั้น ราคาจึงไม่มีเวลาสำหรับการปรับฐานที่ลึกกว่านี้

Fibonacci Extensions ของคลื่น Motive (เท่าทวีคูณ)

เราสามารถใช้เครื่องมือ Fibonacci Extension เพื่อทำนายความยาวของคลื่น 3 และ 5 ได้ เป้าหมายทั่วไปของคลื่นลูกที่สามคือ 1.618 เท่าของคลื่นลูกแรก คลื่นลูกที่ห้ามีแนวโน้มที่จะไปถึง 0.618 เท่าของคลื่นลูกที่สาม ความสัมพันธ์แบบดั้งเดิมดังกล่าว คุณสามารถดูได้ในกราฟถัดไป

บางครั้ง การขยายตัวในคลื่นลูกที่สามอาจใช้เวลานานมาก และในกรณีนี้ เราควรจับตามองระดับ 2.618, 2 และ 3.618 ให้เป็นเป้าหมายที่เป็นไปได้ ดังที่คุณเห็นในกราฟด้านล่าง คลื่น 3 จบระหว่างระดับ 2.618 และ 3.618 ขอย้ำอีกครั้งว่าทั้งหมดขึ้นอยู่กับโครงสร้างของคลื่น ดังนั้น หากคลื่นสามแตะระดับ 1.618 แต่ไม่มีการเคลื่อนไหวของราคาคลื่นห้าที่จบแล้ว มันก็สมเหตุสมผลที่จะมองระดับถัดไปเป็นเป้าหมาย

ในบางครั้ง 1 และ 2 เท่าก็อาจมีประโยชน์เช่นกัน คลื่น (iii) ของ ((a)) บนกราฟถัดไปจบลงที่ระดับ 1 เท่า ในขณะที่คลื่น (iii) ของ ((c)) ไปถึงระดับ 2 เท่า ในทั้งสองกรณี โครงสร้างภายในของคลื่นลูกที่สามมีประโยชน์ในการจำแนกจุดสิ้นสุดที่เป็นไปได้ของคลิ่นอิมพัลส์เหล่านี้

เดี๋ยวเรามาดูคลื่น (i) และ (v) ของ ((c)) ซึ่งเท่ากันกัน ปกติแล้ว สิ่งนี้จะเกิดขึ้นหากคลื่นลูกที่สามมากกว่า 1.618 เท่า แต่เราก็ควรพึ่งพาเรื่องโครงสร้างของคลื่นก่อน

สรุป

 ความสัมพันธ์ฟีโบนัชชีเป็นส่วนสำคัญของทฤษฎีคลื่นเอลเลียตต์ โครงสร้างของคลื่นที่กำลังก่อตัวขึ้นสามารถชี้ให้เห็นระดับฟีโบที่เหมาะสมที่จะเป็นเป้าหมาย ดังนั้นเราควรพยายามจับคู่คลื่นที่กำลังดำเนินอยู่และระดับที่ใกล้ที่สุดเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด